Een vel papier, een stapel tijdschriften, een schaar, een pot lijm en aan de slag. Waarom? Om de reden op papier te plakken waarom ik bevrijd wil worden van mijn eetstoornis. Mijn motivatie samengevat op een moodboard.
Waarom mijn grootste angst te lijf?
Ik heb een doel voor ogen nodig. Want waarom zou ik over die torenhoge drempel van angst heen stappen? Mijn leventje is nu eigenlijk best oké. Ik heb de liefste mensen om me heen en doe dingen waar ik blij en gelukkig van word. Dus waarom? Wat is mijn motivatie?
Vrijheid!
Het antwoord op deze vraag is kort maar kracht. VRIJHEID! Daar verlang ik naar. Al meer dan de helft van mijn bestaan is de anorexia een onderdeel van mij. Het gevolg is dat ik bijna niet meer weet welk stukje in mij echt van mijzelf is of dat het de anorexia is. Bij vrijheid hoort RUST. Mijn hersenen en lijf zijn 24/7 bezig. Druk met iets nuttigs doen. Dood vermoeiend. Als alles wat moet klaar is, zit de dag er op. Voor die leuke man is geen ruimte. En mijn grote kinderwens? Heel verdrietig, maar ook daar is geen plek voor.
Mijn doel
Eigenlijk is mijn doel heel basic: huisje, boompje, beestje. Dat kan alleen als ik vrij ben, als ik rust heb. Een mooi doel, toch?
PS. Voor mij is dit een super groot, spannend en enorm avontuurlijk doel. Bij Human Concern helpen ze me hier gelukkig bij. Benieuwd? Lees dan al mijn #updates over mijn belevenissen bij Human Concern.
Geef een reactie