Ik ben bang dat ik in de categorie fitnessaddict val. Nou ja, bang. Op zich is er natuurlijk helemaal niets mis met een sportieve levensstijl. Het enige wat me soms in de weg zit is dat ik erom kan balen als ik een keertje niet kan trainen. Klinkt als een addict, toch?
Endorfine
Is het de endorfine? Het’ik voel me blij’-stofje dat vrijkomt bij lichamelijk inspanning? Of is het een diepgewortelde bewegingsdrang die ik zelf niet meer herken? Of is het een combinatie van beide? Wat het ook is; van trainen word ik blij.
Power woman
Maar trainen doet nog veel meer met mee. In de gym voel ik me op m’n gemak, op m’n plek, valt alle stress van me af, geen onrust meer in m’n hoofd, kan ik mezelf zijn, voel ik me sterk, krachtig en zelfverzekerd. Er komt een overweldigend (oer)gevoel in me los. Mijn hart gaat sneller kloppen (op een gezonde manier), het bloed stroomt sneller door mijn aderen; ik voel me een power woman!
Geef een antwoord